นากทะเลไม่ได้กินสิ่งเดียวกันทั้งหมด ซึ่งทำให้ยากต่อการสรุปผลกระทบของพวกมันต่อชนิดของเหยื่อ เช่น ปูและหอย
เมื่อประชากรนากทะเลฟื้นตัวขึ้นในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันออกเฉียงเหนือ เกษตรกรผู้เลี้ยงหอย ชาวประมงปู และคนอื่น ๆกำลังสร้างความกังวลเกี่ยวกับนิสัยการกินที่ตะกละตะกลามของพวกมัน ซึ่งเห็นได้ว่าพวกมันกินประมาณหนึ่งในสี่ของน้ำหนักตัวทุกวัน—อาจส่งผลต่อความโปรดปรานของมหาสมุทร . นักวิทยาศาสตร์ได้ตรวจสอบผลกระทบของนากทะเลที่มีต่อประชากรหอยที่สำคัญ โดยหวังว่าจะสามารถคาดการณ์ผลลัพธ์ของความพยายามในการนำตัวกลับมาใหม่ได้อย่างต่อเนื่อง ซึ่งเริ่มขึ้นในทศวรรษ 1960
อย่างไรก็ตาม การศึกษาเมื่อเร็วๆ นี้ ได้เพิ่มรอยย่นให้กับความพยายามนั้น ตามที่นิโคล ลาโรช นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาของมหาวิทยาลัยอลาสก้า แฟร์แบงค์ และเพื่อนร่วมงานของเธอได้แสดงให้เห็นแล้วรูปแบบการกินจากนากทะเลตัวหนึ่งไปอีกตัวหนึ่ง มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ
ฤดูหนาวที่มืดและหนาวจัดของอะแลสกาทำให้การศึกษานิสัยการกินของนากทะเลตลอดทั้งปีเป็นเรื่องยาก แต่ลาโรชและทีมของเธอเอาชนะปัญหานี้ได้ด้วยการเฝ้าดูการหาอาหารของนากในเดือนที่อากาศอบอุ่น จากนั้นวัดการเปลี่ยนแปลงของคาร์บอนและไอโซโทปไนโตรเจนของหนวดนากที่เก็บรวบรวมโดยกรมประมงและสัตว์ป่าแห่งสหรัฐอเมริกา เจ้าหน้าที่ของหน่วยงานมักรวบรวมหนวดเพื่อใช้ในทางวิทยาศาสตร์เมื่อจับนากทะเลหรือเก็บซากสัตว์ เนื่องจากหนวดของนากทะเลมีแนวโน้มที่จะเติบโตในอัตราที่คงที่ การวัดการเปลี่ยนแปลงตามความยาวของหนวดสามารถช่วยให้นักวิทยาศาสตร์ทราบได้ว่าสิ่งที่นากกินนั้นเปลี่ยนแปลงตลอดฤดูหนาวหรือไม่
นักวิจัยไม่สามารถจับคู่การสังเกตสภาพอากาศที่อบอุ่นกับการวัดมัสสุในฤดูหนาวสำหรับนากทะเลเฉพาะได้ แต่พวกเขาได้เปิดเผยความแปรปรวนของอาหารแต่ละตัว
จากการสังเกตสภาพอากาศที่อบอุ่น LaRoche และเพื่อนร่วมงานของเธอพบว่านากทะเลอาศัยปู ปลิงทะเล หอยแมลงภู่ หอยทาก เม่นทะเล และหอยประเภทต่างๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Butter Clams ดูเหมือนจะเป็นที่ชื่นชอบในหมู่นากหาอาหารที่พวกเขาสังเกตเห็น นากทะเล “ได้เงินก้อนใหญ่จากตัวมัน” ลาโรชกล่าว หอยบัตเตอร์ “ขุดหาง่าย พวกมันไม่ว่ายน้ำหนี และพวกมันได้รับแคลอรีมากสำหรับแต่ละตัว”
เป็นการดึงดูดที่จะตีความความแตกต่างระหว่างตัวนากทะเลที่บริโภคตามความชอบในการกิน แต่ LaRoche กล่าวว่าการแข่งขันกับนากตัวอื่นๆ และความพร้อมของเหยื่อก็มีบทบาทในการกำหนดว่านากตัวใดกินอะไร
การวิจัยก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าพฤติกรรมการกินของนากทะเลสามารถเปลี่ยนแปลงได้เมื่อประชากรในภูมิภาคเพิ่มจำนวนขึ้นทิม ทิงเกอร์นักชีววิทยาสัตว์ป่าจากการสำรวจธรณีวิทยาแห่งสหรัฐอเมริกาซึ่งไม่ได้มีส่วนร่วมในการศึกษากล่าว เมื่อนากทะเลแพร่กระจายไปยังพื้นที่ใหม่ ตัวผู้ที่อายุน้อยจะมาถึงก่อนและมองหาเหยื่อขนาดใหญ่ที่มีแคลอรีหนาแน่น เช่น ปู Dungeness เมื่อตัวเมียและลูกสุนัขเพิ่มจำนวนขึ้น นากก็เริ่มกินเหยื่อที่หลากหลายมากขึ้น นั่นหมายความว่าผลกระทบในช่วงแรกของนากทะเลต่อเหยื่อบางชนิดอาจสูง แต่ควรลดลงเมื่อเวลาผ่านไป
“เอกสาร [นี้] ทำอะไร” ทิงเกอร์กล่าว “กำลังเจาะลึกว่าอาหารเริ่มกระจายตัวอย่างไร”
ลาโรชหวังว่าความเข้าใจใหม่เกี่ยวกับการบริโภคหอยของนากทะเลในตะวันออกเฉียงใต้ของอะแลสกา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง จะดึงความสนใจไปที่ความจำเป็นในการสร้างความสมดุลระหว่างความต้องการของประชากรนากที่หิวโหยกับนักล่าเพื่อยังชีพที่รวบรวมหอยเช่นกัน
“ผู้คนมักคิดว่านากทะเลส่งผลกระทบต่อการประมงเชิงพาณิชย์ เช่น ปูและหอยเม่น ซึ่งพวกมันทำ” ลาโรชกล่าวทางอีเมล “แต่ฉันคิดว่าควรให้ความสำคัญกับการใช้งานส่วนบุคคลมากขึ้น โดยเฉพาะการใช้เพื่อการยังชีพ แท่นขุดเพื่อการพาณิชย์โดยเฉพาะปูมีความสามารถในการตกปลาได้ลึกกว่านากทั่วไปดำน้ำ แต่โดยทั่วไปแล้วการใช้งานยังชีพอยู่ในพื้นที่เดียวกับที่นากทะเลจะหากินด้วย”
แม้จะมีปัญหาที่อาจเกิดขึ้นจากจำนวนประชากรที่ฟื้นตัวของนากทะเล LaRoche หวังว่านักวิจัยจะยังคงแยกแยะความแตกต่างในการมีปฏิสัมพันธ์กับสายพันธุ์ต่างๆ และหวังว่าจะหาวิธีใหม่ในการช่วยให้นากทะเล เหยื่อของพวกมัน และผู้คนอยู่ร่วมกันได้
